Chapter 7

Chapter 7

Jocas' POV

*****kinagabihan

May kumatok sa pinto ng kwarto ko..

"Come in"-Ako.

"Naks! Nahawa ka na kay Jin haha!"-Niluwa ng pintuan si Freya..

"Tss.. Anong kailangan mo?"-ako

"Dinner time!!! Kaya mo bang maglakad? O dalhin ko nalang dito ang food mo?"-Freya

"Sabay tayong kakain.. Alalayan mo nalang ako sa paglalakad" sabi ko.

Tumango tango naman siya...

Inalalayan naman niya ako sa paglalakad

Kumikirot pa din ang tuhod ko..

Kanina color green palang siya, ngayon naman violet na.

Nadatnan namin sa dining area si Shaika na naghahanda ng makakain.

" oh Jocas, maayos naba yang tuhod mo?"-Shaika

"Malamang hindi pa. Fresh na fresh pa nga yung pasa niya oh"- mataray na sagot ni Freya

"Ikaw ba si Jocas? Ha? Jocas kana ngayon? Freya ka diba? Diba?"-Shaika

Naku naman.

"Nagugutom na ako." -ako.

"Ay hehe."-silang dalawa.

Inalalayan akong umupo ni Freya.

Si Shaika naman ang naglagay ng pagkain sa plato ko..

"So, makakapasok kaba bukas?"-Shaika.

"Oo naman... Di naman ako baldado.. Hirap lang ako maglakad"-ako

"Owkey~ pero if hindi mo keri, pwede ka naman umabsent"-Shaika

Tumango lang ako.

After namin kumain, hinatid nila ako sa kwarto ko

"Sigaw ka lang Cas pag naghihingalo kana ha"-Freya

"Wag ganun. Baka di natin siya marinig. Takbo ka lang sa kwarto namin pag may problema ha"-Shaika.

Naku naman. Kung hindi lang masakit ang tuhod ko, kanina ko pa sila nasipa palabas ng kwarto ko..

"Tanga kaba Shaika? Kita mong namamaga yung tuhod niya eh"-Freya.

"Ay oo nga. Hehe. Sige Jocas, good night! Sigaw ka nalang ha!!" In'off muna nila ang ilaw bago lumayas sa kwarto ko.

Buti naman. Wala ng maingay dito.

Pinatay ko na ang lampshade at humiga ng maayos.

Ipipikit ko na sana ang mata ko ng mapansin kong may taong nakaupo sa may bintana.

M-mumu..

Pumapasok sa kwarto ko ang malamig na simoy ng hangin..

Nakaharap siya saakin..

Base sa tindig niya, lalaki siya..

At dahil nakapatay ang ilaw, di ko makita ang mukha niya..

Y-Yung mata niya.

P-Pula!!!

Siya yung lalaking nakita ko dati!!!!

"S-sino ka?!"- kinakabahang tanong ko.

Tinitigan niya ako..

Kumikinang ang mapupula niyang mata..

Napakaganda... Napakaperfect. May kakaibang design ang mata niya. Baka naman nakacontact lense lang to?

"You don't need to know"-yung lalaki..

Kyah! Kaboses niya si Rasuken!

Baka si Rasuken naman ito? Tapos nagcontact lense siya?! Wah! Pwede rin!

"Rasuken? Ikaw ba yan?"-ako..

Kita ko ang bahagyang paglaki ng mata niya.

"I'm not. Who's that Rasuken?"-siya

Mukha namang hindi siya si Rasuken..

Hindi kasi siya cold hehe.

Hindi ko alam pero nawala na ang kaba ko..

Parang magkakilala kami..

Hindi na rin ako natatakot sa mata niya.

Halos gabi-gabi ko nga yan nakikita eh.

Wala naman siyang ginagawang masama.

"Ang ganda ng mata mo. Ano ka ba?"-tanong ko.

Nanlaki ulit ang mata niya.

"Y-You're not scared of me?"-Yung lalaki.

"Uh. Nung una natakot ako, pero habang tumatagal nawawala na rin ang takot ko sa mga mata mo. Nasanay narin siguro ako sa presensiya mo tuwing gabi"-ako..

"You're impossible"-siya.

"Bakit naman? Ay teka! Bakit ka ba laging nandito? Kailangan mo ba ang lamang loob ko?"-tanong ko..

"What?! That's gross!"-siya. Ang OA naman nito.

"Eh bakit nga kasi?"-ako

"I want your heart.."- he almost whispered ..

Nanlaki ang mata ko.

"W-what?!"-ako.. Kailangan niya ang puso ko? Dudukutin niya?!! No!!

"Kidding.. I'm guarding you. So that no one can harm you"-siya.

Huh??

"Eh? Sino naman mananakit saakin?"-ako

"Tss. The Barbaros"-Siya.

"Huh? Ano? Barabaros?"-ako

"Tsk. Barbaros"-siyai

"Ano naman yun?"-ako

"Nightwalkers"-siya.

"Ano nanaman yan?"ako

Wala akong maintindihan sa mga sinasabi niya..

"Vampires. Who can't walk under the sun.

They're only awake at night"-siya.

Nanlaki ulit ang mata ko.

Bampira?!!

"You've got to be kidding me. Vampire? Tss"-ako

"Do i look like I'm kidding?"- pansin ko ang pagkairita sa boses niya..

Mukha naman seryoso siya.

"Whatever. So kung may Nightwalkers, meron ding Daywalkers?"-ako

"Yeah.. Some of the Barbaros are Daywalkers.. "-siya.

"Bakit naman nila ako sasaktan? May kailangan ba sila saakin?"-ako

"Stop asking.. I won't answer your questions anymore"-siya.

Masungit din pala ito.

"Last na!! Last na!! Anong rason mo? Bakit mo ako binabantayan? Or should I say, pinoprotektahan?"-ako

"It's none of your business"-siya.

"Bampira ka din ba?"-ako

"Yeah... So stop asking"-siya.

Waaaah! Kaya pala red ang mata niya!

Sabi na eh! Malakas talaga ang pakiramdam ko na bampira siya!

"Wait! One more question! Last na talaga!"-ako.

"Tsk."-siya

"What's you're name?"-ako

"Sleep now. I'll go ahead"-sabi niya tsaka niya ginawang exit ang bintana...

Bastos. Hindi man lang sinagot ang tanong ko.

Pinilit kong tumayo kahit kumikirot ang tuhod ko.

Sumilip muna ako sa bintana bago sinara iyon..

Bastos talaga. Di manlang sinara.

Nahiga na ulit ako sa kama.

Sino kaya yun?.

Ang gaan ng loob ko sakanya. Pakiramdam ko ligtas ako sakanya.

Bampira daw siya.

ASTEEEEEEEG!!! TOTOO PALA ANG BAMPIRA!! KYAH!,EDWARD CULLEN!!!!

**************

Paggising ko ng umaga, wala na sila Shaika.

Nag iwan sila ng note sa bedside table ko.

Ito ang nakasulat :

' Dear Blair Jocas Almante,

Nauna na kaming pumasok dahil excited na kami, ginamit namin ang kotse mo... Magtaxi ka nalang if kaya mo ng pumasok.

Yours Truly,