Chapter 9 Eight

"HIIII!"

Nagulat ako sa babaeng sumlpot sa harapan ko. Ngumiti ako sa kanya at tinitigan ko ang muka nya. Pamilyar sya sakin pero hindi ko alam kung san ko sya nakita. Inayos ko ang salamin ko at ngumiti sya ng matamis.

"Asan kuya ko?" she asked.

"A-asa Gym." sagot ko sa kanya at niyakap nya ko. 

"My mom wants to see you, Justin." Nanlaki ang mata ko. 

Tumingin ako sa paligid at nakita ko naman na may mga nakatingin samin. Humarap ako sa batang nasa harapan ko and i think ay freshmen sya dahil sa suot nya. 3rd year palang kami ni Lincoln. "Dinner sa bahay, Sumama ka kay kuya ah." 

Hindi ako sumagot dahil nag salita nanaman sya. "Yes na sagot mo ah! Silence means yes!" she giggled. "Bye, may klase na ko."

Wala na kong magawa kundi tumabi sa dinaadanan nya. Sa sobrang lakas ng boses nya alam kong narinig yun ng iba. Kaya naman nag lakad ako ng nakayuko.

Isang linggo na mahigit nakaraan simula natulog si Lincoln samin. Napapadalas ang make out naming dalawa pero sya naman agad pumipigil sa sarili nya dahil ayaw nya daw ako galawin. He's fine with make out dahil mag hihintay daw sya hanggang ikasal kami. Sa isang linggong mahigit na pag sasama naming dalawa, walang nag babago. Parang mag kaibigan lang kami at mga sweetness nya okay lang sakin. , Araw araw nya ko dinadalan ng pag kain sa bahay at di ko naman tinatanggihan yun. Limang beses na din sya natutulog na mag katabi kami at tatlong beses sya nanaginip.

Araw araw akong hatid sundo sa kanya at sila Troy, lagi parin akong kinakausap at laging sinasabi na may dadating para kunin ako. Layuan ko daw si Lincoln, ang dami nilang sinasabi pero kahit isa? Wala akong pinakinggan.

Ayoko na mag tiwala sa kanya at unti unti na nabubuo ang tiwala ko kay Lincoln pati sa mga kaibigan nya. Sabi ko sa sarili ko noon hinding hindi ako mag titiwala ulit pero unti unting akong nag titiwala ulit dahil sa ginagaw ani Lincoln.

Sobrang kulit at bastos ng bunganga pero sakin lang daw syang ganon. Hindi na daw sya nambabae dahil napapansin ko na daw sya. 

"HOY NERD!"

Napahinto ako sa malakas na sigaw. Tumingin ako sa sumigaw na yun at may nakita akong dalawang babae na naka make up at sobrang ikli ng palda. Muka itong galit na galit sakin dahil kitang kita ko naman sa muka nila yun.

Mabilis nilang dinaluhan ang pwesto ko. 

"May landi ka rin talaga no?!" kumunot ang noo ko. 

Alam ko na ibig nilang sabihin kaya yumuko ako. "Galing mo din no! Ikaw na ata ang Nerd na kilala kong pinaka malandi!" dugtong ng isa. 

"Layuan mo ang boyfriend ko!" i frozed. "Di nya ako kinakausap dahil sayo. He pushed me because of you, Bitch!" umantras ako ng kaunti. 

Alam kong nasamin na ang atensyon ng mga nasa paligid. "W-wala akong ginagawa." sagot ko sa kanya.

"NILALANDI MO BOYFRIEND NG KAIBIGAN KO HOY!" 

Tinulak nya ko ng malakas at dahilan kung bakit ako napaupo. Naramdaman ko ang pag kirot ng pwet ko dahil don. Nanlaki ang mata ko dahil hinila nito ang buhok ko at napa aray ako.  

Unti unti ng tumulo ang luha ko dahil naramdaman ko ang pag kalmot, kurot at sampal ng isa. Wala ni isang tumulong sakin kaya wala akong nagawa kundi umiyak ng umiyak. 

I can't fight these girls dahil hindi naman ako palaaway. Ngayon lang ulit nang yare to. "Lincoln." Bulong ko sa sarili ko.

"Lincoln."

Puro sya lumalabas sa bibig ko habang binubugbog ako ng dalawa.

"WHAT ARE YOU DOING!?"

Unti unti lumuwag at hawak sa buhok ko, nawala ang sumasampal sakin dahil narinig nila ang isang malakas ni Lincoln. Nag saya ang dibdib ko dahil dun pero tuloy tuloy parin ang pag agos ng luha ko. Hindi ako makatingin sa buong paligid sa nang yare sakin. Naramdaman ko ang hapdi ng sampal at kalmot na ginawa sakin. Kahit ang ulo ko ay masakit.

"Lincoln! Nilandi ka nya!" sigaw ng babae.

"She's not! And she never do that!" galit na sagot ni Lincoln. "Give me your fucking name at ngayon ang huling araw na tatapak kayo sa University na to!"

Narinig ko ang pag singhap sa paligid.

"L-lincoln, g--ginawa ko lang yun dahil mahal kita." narinig ko ang pagak na boses na yon.

"Ilang beses ko na ba sinasabi sayo na hindi kita mahal ni hindi kita kilala!" 

Hawak hawak ko ang kalmot sa braso ko. Ginalaw ko ang katawan ko para kunin ang libro ko, at bag ko. Tumayo ako at akmang mag lalakad ng palayo pero napahinto ako dahil narinig ko ang boses nya.

"Klein." 

Hindi ko sya nilingon. Ayokong makita nya ang itsura ko. Ayokong makita nya to, Isa lang akong mahinang babae at di marunong lumaban sa taong gustong manakit sakin. Wala akong ipag mamalaki sa kanya.

"Klein, Look at me please." May pag susumamo ang boses nya. "I am sorry." 

Bigla nalang nya ko niyakap mula sa likod. "I-im sorry, I'm late." naramdaman kong unti unting nababasa ang balikat ko. "H-hindi ko alam." 

Unti unti akong humarap sa kanya at inangat ang muka nya. Nakita kong tumu tulo ang luha nya at mabilis kong pinunasan yon. "Okay lang." umiling sya sakin at sinubsob nya ang muka nya sa leeg ko.

"I'm useless." malakas na sabi nya. "Hindi kita na protektahan." Umiling ako at hinalo ko ang likod nya. 

"Okay lang. Kasalanan ko din kasi di ako luma----|"

"NO!"

Kinuha nya ang braso ko at nicheck to kung may sugat, Lalong lumakas ang buhos ng luha nya dahil don. Hinawakan ko ang pisnge nya. "Wag kang umiyak, Muka kang bakla." Parang bata kung pinunasan nya ang luha nya.

"Muka kang uhugin." may narinig akong natawa.

"Wooooaaah! FIRSTTIME UMIYAK NI LINCOLN!" rinig kong sigaw ni Grayson.

"Shit! Fck! Nakakahiya." natawa ako.

"Sa wakas! Nainlove din ang pinaka babaero sa Samaniego University." 

Inangat nya ang kamay nya at nakita kong nag middle finger sya sa kaibigan nya. "Let me fix you."

"HUh? Sira ba ko?"he chuckled.

"No, i mean gagamutin kita. Umuwi na tayo sa bahay namin." 

Kinuha nya ang gamit ko at hinawakan nya ang kamay ko. Pero bago kami mag lakad ay sumigaw sya. "ALAM NYO NAMAN SIGURO ANG MANG YAYARE SA INYO ONCE NA SAKTAN NYO SYA DIBA?" 

Napayuko ulit ako. 

Nag simula na kami mag lakad pero di ako masyadong makapag lakad. Mukang napansin naman nya yun at agad nya ko binuhat na pa bridal style. Sinubsob ko ang muka ko sa leeg nya dahil sa hiya.

"I am sorry, baby girl."

Ngumiti ako sa kanya habang dahan dahan nyang ginagamot ng kalmot ng babae sakin.

"19 na ko. Di na ko baby." I joked

Umupo sya tabi ko at hinawakan ang pisnge ko. "Hnding hindi kita sasaktan."

Nag ka titigan kaming dalawa dahil sa sinabi nya. Bumaba na ang kamay nya sa kamay ko. Tinaas nya ang kamay ko at hinalikan nya ang likod ko ng palad ko.

Parang sumabog ang puso ko sa ginawa nya. "I will court you tomorrow."

Napanganga ako."W-why me?"

"Bakit nga ba ikaw? Bakit nga ba ako laging tumitingin sayo nung unang transfer mo sa section natin? Bakit ako nag kakagusto sa isang babaeng sobrang haba ng palda at naka suot ng salamin eh sobrang dami naman dyan na babae na sobrang ganda, sexy. Pero bakit sayo ako napunta? I always asking myself, why you? I don't know. Walang pumapasok sa isip ko na sagot. Pinag mamasdan ka mula sa malayo habang nag babasa libro, pinag mamasdan ka sa malayo habang natutulog, nag mumukang stalker kakasunod. Sinubukan kong wag kang sundan, sinubukan kong wag kang tignan, nambabae ako, nag karoon ng madaming kalandian but in the end? Ikaw at ikaw hinahanap ko."

"Sa bawat araw na lumilipas dati tamad na tamad akong pumasok, Tamad na tamad ako bumangon sa maga, tamad na tamad ako gusto ko lagi akong gumigimik pero may mali e. Maaagang pumapasok, sinisipag pumasok, sobrang excited pumasok, walang araw na di ko pumasok sa isip ko, walang araw na sana kasama kita, walang araw na umaasa na makakausap din kita. Napaka gwapo kong tao pero pag dating sa taong gusto ko, sobrang kinakabahan ako, alam mo yung pakiramdam na parang sasabog ka na pag di mo pa sinabi ang mga 'to. I don't know how to handle my feelings, i tried. I tried to forget you, akala ko madali. Hindi e, Ikaw hinahanap ng mata at puso ko, Justin."

Hindi ko maiwasang lumuha dahil sa mga sinasabi nya, sobrang sarap sa pakiramdam na may tao palang ganito, may tao palang gusto ako sa mahabang panahon. Hindi ko aakalain na titibok ulit ng ganito ang puso ko, yung sasaya pa ko. Hindi ko aakalain, parang panaginip lang ang lahat at natatakot na baka sa isang araw magising nalang ako na wala na sya. 

"M-mag salita ka." 

Kinakabahan nyang sabi. "B-binabaliw mo ko sa pag iyak mo." Ngumiti ako at bahagyang yumuko. 

"I-i'm not ready." 

Unti unti lumuwag ang kamay nya sa kamay ko. Sa pag bitaw na yun ay parang may tumusok sa dibdib ko. I'm not ready dahil hindi ko alam ang nararamdaman ko, Pano kung panakip butas lang sya? Mahal ko pa si Ethan. Natatakot akong masaktan pero mas nakakakot na masaktan sya. 

Hinawakan nya ang baba ko at nag tama ang tingin namin. "I can wait, I will wait." Ngumiti ako sa kanya at pinunasan nya ang luhang tumutulo sa pisnge ko.

Unti unti lumapit ang labi nya sa labi ko, Tuloy tuloy parin ang luha ko sa pag tulo pero hindi ko pinansin yun dahil sa nararamdaman ko ngayon. I know someday, Mamahalin ko din ang lalakeng to. 

Hindi ko lang alam kung kailan pero gagawin ko ang lahat basta mahalin ko lang sya dahil alam kong totoo lahat ng sinabi nya.

"I love you."

~