Chapter 4 Three

"D-di mo ko gusto?" 

Mabilis akong tumango. "She's inlove with someone else." Napatingin ako sa babaeng nag salita at yung tatlong babaeng yun ulit. 

Pumunta sa pwesto ko ang tatlo at hinawakan ang balikat ko. "She's still into him, So wala kang pag asa Lincoln." napayuko ako.

Eto lang din naman ang paraan para malubay si Lincoln sa kahibangan nya at alam kong malilgtas ako sa sakit na nararamdaman ko.

"Yeah, He's coming back." napatingin ako sa isang babaeng may hawak sakin at nakita kong nakatingin to sakin at ngumiti. "You didn't know?" Umiling ako.

Wala naman kami communication at alam kong babalik lang sya hindi dahil sakin kundi dahil sa sarili nya. He didn't love me. Pinag laruan nya ko at yun ang katotohanan. Mula ng umamin sya sakin ng niloko nya ko don na nag simula ang gulo sa buhay ko. Lagi akong binubully sa Faith, Sinasaktan. Sobrang nahihirapan ako.

Tatlong buwan na pagiging kami at pinakita nya sakin kung gaano nya ko kamahal. Sobrang nakuha nya ang loob ko at halos wala na kont itira para sa sarili ko. Sobrang minahal ko sya, Uhaw na uhaw ako sa pag mamahal kaya nung umamin sya sakin ng mahal nya ko bago maging kami, Sobrang saya ko dahil sa buong buhay ko. May mag mamahal na sakin at kaya mabilis nahulog ang loob ko sa kanya.

"Who's the fucking bastard!?!" nagulat ako sa pag sigaw ni Lincoln at agad syang hinawakan ni Grayson at Landon. "WHY YOU DIDN'T TELL ME!?!" Sigaw nya sakin.

"W-we're not close, Lincoln. H-hindi kita kilala para ikwento ang buhay ko. W-wala akong pinag kakatiwalaang tao kundi sarili ko." unti unti umamo ang muka nya. "N-nagulat nalang ako na sumusulpot ka." Ngumisi sya.

"You think that i'm stupid? Yeah, I like you. Akin ka lang, Gagawin ko ang lahat para pag katiwalaan mo ko at sa puntong yun na nasakin ka na? I won't let you go no matter what happen." 

My heart beating so fast. 

Pakiramdam ko lalong lumala ang sakit.

Kaya sa pag dating ko sa bahay ay agad akong uminom ng maraming tubig at humiga sa puting kama ko. Natulog ako hanggang ala singko ng hapon at nagising lang ako dahil sa Alarm ng saking cellphone. Hindi ako naligo dahil baka mabinat ako. Walang pag babago sa nararamdaman ko. Nag linis lang ako ng katawan at nag palit ng isang Jogging pants at isang tshirt. Nag tsinelas ako at sinuot ko ang malaking salamin ko.

Unti unti akong bumaba ng ng hagdan at dumiretso ako sa kusina para uminom ng tubig. Pumunta ako sa lababo at sa taas non ay may cabinet, Binuksan ko yun at nakita ko ang lalagyan ng gamot. Kumuha ako biogesic.

Umalis na ko dun at lumabas na ng bahay. Nilock ko ang pinto na yon at nag lakad papuntang gate. Huminga ako ng malalim at sa pag labas ko nanlaki ang mata ko dahil nakita ko sila LIncoln na naka jersey short lang at nag lalaro ng bola, at may mga babaeng nanonood sa kanila at sa tingin ko taga Village lang din.

Bumaba ang tingin ko sa katawan ni Lincoln kung san may walong nakaumbok. Hindi ko alam kung ano nang yayare sakin dahil parang huminto ang buong palikod at lincoln lang nakikita ko. Ang kanyang matangos na ilong at mapupula nyang labi, Singkit na mata. Bumagay sa kanya ang kulay ng buhok nya. 

Inili ko ang muka ko at mag lalakad na sana pero may tumawag sakin.

"JK!" 

Lahat ay napatingin sakin at sakto naman na timeout ng basketball, Tumakbo papalapit sakin ang isang babae at kumunot ang noo ko. "Naaalala mo ko?" Cute na boses na sabi nya.

Suddenly, May pumasok sa isip ko.

1st year nakilala ko ang isang babaeng pinag kakatiwalaan ko pero agad din tong nawala at di ko alam kung san napunta. She called me Jk kahit naiirita ako. Okay lang dahil sya lang ang nag tangkang makipag kaibigan sakin. Kahit pangalan nya hindi ko naalala dahil binabaon ko agad sa limot ang taong iniiwan ako.

"Ay, di ako naalala." She pouted.

"Shantel."

Napatingin ako sa tumawag na lalake at nakita ko si Lincoln na nakakunot ang noo. Tumingin to kay Shantel at agad inakbayan. Tinignan ko yun pero akmang aalis ako pero agad nyang hinawakan ang braso ko.

"Where are you going?" she asked. "Aalis ka, pagabi na." Nag aalalang sabi nya pero agad kong binawi ang braso ko.

"H-hindi kita kilala." nauutal na sabi ko.

"Sya yung nakatira dyan?" kumunot ang noo ko dahil napunta sakin ang atensyon pati ang nag babasketball. Lumapit din to sakin at mukang hindi makapaniwala. "Hindi ko aakalain na sya pala nakatira dyan." sagot ng isang lalakeng pawis na pawis habang nakangiti.

Yumuko ako dahil don. 

"Lumayo nga kayo! Nahihiya si Jk!" pinag laruan ko ang daliri ko sa kamay ko.

"Namumutla ka pa at sa tingin ko di ka pa magaling, Bakit aalis ka?" that cold voice. 

"I-i'm fine." nahihiyang sabi ko.

"OH EM GI! Mag kakilala kayo?"Hindi ako sumagot at di ko alam kung sumagot si Lincol.

"Yeah, We know her." that grayson's Voice.

Unti unti kong inangat ang mata ko. "Bakit di ka lumalabas? Pwede ka naman sumama samin ah." sagot ng isang babae. 

Hindi ko alam ang isasagot ko. "Dito kasi sa village na to mag kakaibigan ang lahat." Si Shantel. " At akala namin kung sino nakatira dyan, Ikaw lang pala." Tumawa si Shantel.

Akmang hahawakan nya ko pero agad ako lumayo. Hindi ako pwedeng mag tiwala dahil ako lang ang masasaktan. "W-why?" nauutak na tanong ni Shantel sakin.

"Hindi agad sya nag titiwala sa ibang tao. " si Landon. 'Kahit kami ayaw nyang kausap." yumuko ulit ako.

"H-hindi mo ba talaga ako natatandaan?" tinignan ko lang si Shantel at pamilyar sakin ang mata nya. That's brown eyes.

She's beautiful. "Jk." mahinang tawag nya at saka ko naalala ko sya at unti unti umangat ang labi ko pero hindi ko hinayaan umangat ng tuluyan yun.

"S-shan." nauutal na sabi ko at agad nag liwanag ang mata nya. 

"JK!" Bigla nya kong dinamba ng yakap at muntik na ko mapatuwad dahil na din sa mahina ang katawan. "Ay sorry." humiwalay sya sakin at nag peace sign sya.

"Masaya ako kasi naalala mo ko." ngumiti ako ng tipid at naramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko. Kinuha ko yun at nakita ko ang text ni Anne na nag tra trabaho sa shop ko.

'Ma'am, i need you here. May hinahanap po silang lalake tatlo daw po gwapo. Di daw sila bibili hanggang di ko nilalabas.'

Kumunot ang noo ko. 'Lalake?' 

Mabilis agad sya nag reply.  'Opo.'

Tinago ko ang cellphone ko. "I-i have to go. Y-yung shop ko." naalangan na sabi ko. 

"Teka mag pakilala ka muna samin." Ngiting sabi ng isang babae na sa tingin ko ay taga dito rin dahil hindi naman nakakapasok ang iba dito dahil sobrang bantay sarado ang village ng samaniego.  Tatlong babae lang ang nandito at mga anim na lalake. Tumingin ako sa court at nakita kong wala ng tao don.

3 by 3 lang pala sila nag laro.

"A-ano, J-justin Klein." Sagot ko sa kanila.

"Ryan at your service." muka syang joker pero ang cute cute ng ngiti nya dahil nawawala ang mata nya sa sobrang cute nya.

"Y-you're cute." namula ang pisnge nya at agad umalis.

"Kinikilig HAHAHAAHAHAHA." Natatawang sabi ni Shan. 

"Pag pasensyahan mo na yon ah? I'm John Paul." para din syang joker at ang cute cute ng pisnge nya. Hindi ko alam pero hinahawakan ko na pala ang pisnge nya at nakita kong lalong lumapad ang ngiti nya.

"Fuck." 

Mahinang napamura si Lincoln. "Chill, Bro. Wag  masyadong seryosohin." Bulong ni Grayson pero di ko alam kung para saan yon.

Mejo chubby kasi si John paul kaya ang cute cute nya.

"Ako nga muna, My Name si Dria, 19 years old." ngumiti ako sa kanya. "You're so pretty." Nawala ang ngiti ko dahil don. Tumango nalang at mukang napansin nya yon.

"I'm Louise." Nanlaki ang mata ko. 

Shit, Bakit di ko napansin. Malamig ang tingin nya sakin. "I know you know me." Unti unti ako napaantras. 

"A-aalis na ko." 

Mag lalakad na sana ako pero bigla sya nag salita. "Malapit na sya bumalik at babalik sya para sayo. Belive me, he loves you so much."

Tumulo ang luha ko pero nag tuloy tuloy ako sa pag lalakad.

"What was that?" I heard dria.

"Who's the fucking guy?!!" sigaw ni Lincoln.

"Chill bro, this is just asadafas don't be serious."

Hindi ko narinig ko dahil unti unti nanaman tumulo ang luha ko. M-mahal nya ko pero bakit nya ko sinaktan.

"Nasan ang mga gwapo kagabi, Bibili kami pag nilabas nyo sya! Marami kaming bibilin?!" sigaw ng isang babae.

"We are sorry ma'am. they are busy." sagot ko sa babaeng nasa harapan ko. "Hindi po sila nag tra trabaho dito. ." dugtong ko pa.

"Tsk! Tara alis na tayo."

Halos kalahating kababaihan ay lumabas ng dream shop ko. "Goodevening ma'am,Welcome to my dream shop. What is your order?"

"I want cappucino shake and Egg pie to three slice." Inayos naman ni Anne ang order na yon. 

"Ako Love, I want Egg pie too and Mocha shake."

Huminga ako ng malalim dahil nararamdaman ko ang pag kahilo ko. Pinaupo muna ako ni Anne at binigyan nya ko ng baon nyang dinner. Kinain ko yun at saka uminom ng gamot. "Ma'am matulog ka muna dyan. May lagnat ka po." Tumango ako.

"Don't worry, Anne. Bukas na bukas mag hahanap tayo ng kasama mo dito." 

"Thank you ma'am."

Unti unti kong pinikit ang mata ko, Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog pero nagising nalang ako sa malakas na ingay at sigaw ng mga babae. Binukas ko ang mata ko at bumungad sakin ang dalawang babae na nasa counter ko at dalawang lalake din na nag aayos ng order.

Tumingin ako sa kanila at nanlaki ang mata ko dahil nakita ko sila Shan at Dria. "W-where's Anne?" tumingin sila sakin.

"Okay na ba pakiramdam mo?" Dria asked.

"Y-yeah. B-but what are you doing here?" ngumiti si Shan sakin. 

"You're awake." Nagulat ako sa nagsalita sa likod ko. 

"L-lincoln." He smiled.

DInamapo nya ang isang kamay nya sa noo at leeg ko. "Hindi ka na gaano mainit, Mag pahinga ka muna. Pinauwi ko yung babae kanina dito." Tumango ako. "Pagod din ata yon e." 

"S-salamat."

Hindi ko maintindihan kung bakit nila ginagawa to pero hindi ibig sabihin nito ay mag titiwala ako. Ayoko ng mag tiwala dahil ako lang din naman ang masasaktan.

"Ang sarap pala maging cashier." Natatawang sabi ni Shan. 

"Oo nga e! Sobrang sarap." Natawa sila. 

Ramdam ko ang titig sakin ni Louise pero di ko sya tinignan. Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanilang walo. "This is the first and Last." Napatingin silas akin. "W-wag nyo na ulit tong gagawin." 

"W-why?" si Shan. 

"S-sorry." Yun lang sinabi ko.

"A-ayaw mo ba kami maging kaibigan?" si Dria. 

"Tungkol parin ba to sa kanya?" Tumingin ako kay Louise at umiling.

"A-ayoko ng may kaibigan.." Diretsong sabi ko. "K-kaya sana wag nyo na ko kakausapin at tulungan." 

Yumuko ako dahil alam kong nakatingin sila sakin. "You're so heartless." Si Lincoln. "Why can't you trust us? Di nama kami tulad ng mga nanakit sayo." tumingin ako sa kanya.

"Wala akong pinag kakatiwalaan, Lincoln. Ilang beses ko na ba sinabi sayo yan?" 

Muka syang nasaktan sa sinabi ko. "How about your parents? Di mo ba sila pinag kakatiwalaan?" 

"Umalis na kayo. Wala akong dapat sabihin sa inyo."

Tumalikod ako at pumasok na sa loob ng gate.

~