Chapter 6 Five

Parang huminto ang buong paligid sa pag dampi sa bibig ko, Wala akong narinig kundi lakas ng tibok ng puso ko at ramdam na ramdam ko ang pag wawala sa tyan ko. Kakaiba at ngayon ko lang naramdaman to pero agad din ako bumalik sa ulirat.

Malakas kong tinulak ang mapangahas na lalakeng humalik sakin at lumapat ang kamay ko sa pisnge ko. "WHAT ARE YOU DOING?!" Galit na sabi ko at nakita ko ang pag kabigla sa muka nya. "YOU DON'T HAVE RIGHT TO KISSED ME, LINCOLN!?!!" Huminga ako ng malalim at unti unti umamo ang muka nya.

"I-i'm sorry." Umiling ko sa kanya.

Tumalikod ako sa kanya pero agad nyang kinuha ang braso ko at napaharap ulit sa kanya. "L-let me explain." Umiling ako.

"Stop it Lincoln, I told you. Wag na wag mo kong kakausapin." 

Unti unti lumuwag ang kapit nya at narinig ko ang isang palakpak na nag mumula sa isang tao. Tumingin ako dun at nakita ko si Troy na nakangisi kasama si Louise. "Ikaw na Justin Klein." 

Napahinto ako sa kinatatayuan ko. "Hindi pala namin kailangan na bantayan at mukang walang nakakalapit sayo pero siguro ngayon kailangan ka na namin bantayan dahil may nakakakita na ng totoo mong ganda." He smirked. "Kailangan mapaaga ang uwi ni Ethan, Baka maagaw ka." Tumingin sya sa gilid ko.

And i know Lincoln is there. 

"Shut up Troy." inis na sabi ko pero kami lang nakakarinig.

"I can't, You know that." napairap ako sa ere. "Don't rolled your eyes at me, Justin Klein." inis na sabi nya. "Pinsan kita at matanda ako sayo kaya galangin mo ko." Tumawa ako ng mapait.

"Kung ako nga di mo nirespeto, tapos sasabihin mong galangin kita?." sagot ko sa kanya. "We're not cousin, Troy. Putol na ang lubid na nag uugnay sating dalawa simula nang yare yon. I trusted you, Troy." nawala ang ngisi sa kanyang labi. 

"She miss you." 

"I don't need her." malamig na sabi ko at binangga ang balikat nya.

Sa pag labas ko ng Gym ay tumulo ang luha ko. Simula nung ginulo ako nila Lincoln at kinausap ako ng mga babaeng yon umiiyak na ko. Nakakapagod na sobra. Sana lang nag laho na talaga silang lahat para walang gumugulo ngayon sakin.

Troy Villanueva is my cousin in mother side, we used to be friends at sobrang close talaga kami. Sa bawat iyak ko sya ang laging nandyan, When my mom pushed me to leave her, he always by my side. He always there for me, walang sawa tumulong sakin. Pero hindi ko aakalain na isa sya sa mananakit sakin. Sobrang sobra akong nasaktan dahil isa sya sa nag plano na yon. Hirap na hirap ako sa bawat araw na dumadaan na nakikita ko silang masaya habang ako nag dudusa, I'd transfer here mejo malayo sa faith pero di ko aakalain na pati dito mapupunta sila.

"How's my shop, Anne?"

Si Anne ngayon ang tumatayong manager ng shop ko dahil paminsan minsan nalang ako pumupunta rito dahil na din para makaiwas sa lahat ng makakasakit sakin. "GoodMorning ma'am." bati sakin ng dalawa kong empleyado at ngumiti lang ako.

"You looked stress."

"She miss you." 

Napailing ako ng pumasok yung sa utak ko. Huminga ako ng malalim. "Isang Chocolate nga saka isang Egg pie." sabi ko kay Anne at pumasok sa loob kung san ang cashier.

Umupo ako dun at nilabas ko ang cellphone ko.

Inopen ko ang social media acc ko pero hindi ko aakalain na bubungad sakin ang muka ko kanina habang nakapikit at isa pa yung nakakunot ang noo ko. Wala akong salamin dito.

"She's beautiful."|

Yan ang caption sa taas. Pero bakit nakatag sakin? Hindi nila alam na may fb ako pero pano nila nalaman tong fb ko dahil hindi ko naman muka ang nakalagay dito at hindi rin pangalan ko. Nakita ko din ang 99+ friend request at kahit notification ko ay sabog.

"Eto na pag kain mo." Binaba ko ang cellphone ko at kinuha yon. "Mas okay kung mag pahinga ka na, Stress at pagod ka." i smiled.

"Nahh, Walang pasok bukas. So okay lang." sagot ko sa kanya. 

Umalis na sya sa tabi ko at sinumulan ko ulit buksan ang cellphone ko. Kinagat kagat ko ang ilalim ng labi ko pero napag pasyahan ko na mag patugtog nalang. Tumingin ako sa stage ng coffeeshop ko at napangiti ako. Tumayo ako at umupo dun. 

"Kakanta ka?" 

Mabilis akong umiling.

Never pa ko kumanta sa harap ng maraming tao at isang tao palang kinakantahan ko sa huong buhay ko. "HALA, KANTA NA!" Sigaw ng isa kong costumer at mabilis ako umiling.

"H-hindi ako kumakanta." Nauutal na sabi ko.

"Kanta na, Ma'am. Sige na!" 

Yumuko ako dahil sa hiya. "You can face this, Ate! Kaya mo yan, don't be shy!" pumalakpak ang karamihan dahil don.

Kaya naman huminga ako ng malalim at nag simula ng mamili ng kanta, Oo. Para syang videoke pero may mga instrument set din naman dito. Pero pinili kong kunin ang gitara sa gilid kesa naman mamili nalang ako sa videoke.

Sinimulan ko na mag strum at ngumiti ako. Hindi ako makatingin sa mga costumer ko dahil sa hiya ko. Mejo tumahik na ang buong paligid at sa tingin ko nasakin lahat ang atensyon nila. Nanginginig ang paa ko sa sobrang kaba dahil hindi talaga ako handa.

  Drew looks at me, I fake a smile so he won't see 

Tumingin ako sa coustumer ko at lahat sila nakangiti. Karamihan dito ay may mga date at mga mag kakaibigan. Meron din sa dulo ay puro lalake at nakatingin sakin.

  That I want and I'm needing everything that we should be

I'll bet she's beautiful, that girl he talks about,

And she's got everything that I have to live without. 

Pinikit ko ang mata ko at lalong ginanahan kumanta.

  Drew talks to me, I laugh 'cause it's just so funny [radio version]

Drew talks to me, I laugh 'cause it's so damn funny [CD version]

That I can't even see anyone when he's with me

He says he's so in love, he's finally got it right,

I wonder if he knows he's all I think about at night  

Hindi ko dinilat ang mata ko at dinamdam ang kantang tears drop of my guitar. I love taylor swift. She's my idol lagi akong nanginginig sa kanta nya. 

  He's the reason for the teardrops on my guitar

The only thing that keeps me wishing on a wishing star

He's the song in the car I keep singing, don't know why I do

Drew walks by me, can he tell that I can't breathe?

And there he goes, so perfectly,

The kind of flawless I wish I could be

She better hold him tight, give him all her love

Look in those beautiful eyes and know she's lucky 'cause

I opened my eyes at napahinto ako sa pag kanta. Nag taka ang mga costumer ko dahil don. Agad ako tumayo at inayos ko ang gitara ko.

"Bakit huminto? Ang ganda kaya." the girl said.

"Yeah, pwede ka nga maging singer e." sagot ng isang lalake sa pinaka dulo.

Tumingin ako sa mga lalakeng nasa pinto ng coffeeshop ko, Alam nila ang dahilan kung bakit ako huminto. Ngumisi sakin si Troy at sya ang nag simula ng palakpak. Nakatitig lang sya sakin pero ako isang malamig na tingin ang binigay ko.

"Bakit di mo tinapos?" he asked.

"Why are you here?" ganting tanong ko at ngumiti sya.

"Masama ba bisitahin ang business ng pinsan ko?" niyukom ko ang kamao ko at ngumiti sakanya. "By the way, Your mom ---"

"I'm not interested." mabilis na sagot ko at pumunta sa counter. I grabbed my bag and my books. Bumalik ako sa stage dahil naiwan ko ang cellphone ko dun. Humilig sya sa pinto kasama si Louise. 

"We're sorry." Napahinto ako dahil din. "It's not too late, right? Let me explain, Klein." 

Puno ng pag susumamo ang mata nya, Hindi ko alam kung acting ba to o hindi pero ang galing nya. Pero di na sakin gagana yan. "You're wasting your time, Troy." sagot ko dito. 

"Come with me, Klein." umiling ako sa kanya.

Dumaan ako sa harapan nya pero sa pag lag pas ko dun ay nakita ko si Lincoln kasama si Grayson at si Landon.  Iniwas ko ang tingin ko sa kanya dahil pakiramdam ko naramdaman ko ang labi nya sa labi ko. Isang halik lang yun pero buong katawan ko ang nabubuhay. Liliko sana ako ng nag salita si Troy.

"Oh, someone is here too." that sarcastic voice. "Are you courting her?" humarap ako kay Troy.

"I'm not." parang may gumuhit sa dibidb ko. "Pero darating din ako dun. Gusto ko muna mag hilom lahat ng sakit na narararamdaman nya ngayon at kung ano ginawa nyo sa kanya." his jaw clenched.

Unti unti bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa pag lakad ni troy papunta sa kanya. Nakikita ko ang tensyon sa kanila pareho. Hindi naman umantras si Lincoln at kahit si Louise at lumapit na dito.

"Wala kang alam." madiin na sabi ni Troy. "So you're out of this." dugtong pa nito.

"No, I'm in. I like her so much kaya kabali ako dito. Hindi ko hahayaan na masaktan nyo ulit sya." my hear beating so fast because of those words. I looked at him and i saw anger his eyes. Kahit si Troy ay ganon dun.

"Really? You like her?" troy laughed hardly. "She belong to Ethan, Lincoln. Pinag kasundo na sila at wala ka ng magagawa, Once na sumama sakin si Klein matutuloy na ang engagement. Ethan loves her so much and also her, she loves ethan." 

"W-what?" saka lang nag sink sa utak ko at salitang 'engagement'

"I'll fight for her, Troy." 

Napahawak ako sa dibdib ko at nag tuloy tuloy nalang umalis. I don't have a time for that. Sawa na ko sa ganyan, Ganyan na ganyan din yon. Dyan nag simula na akala mo seryoso pero di pala. Akala mo totoo, laro lang pala, Akala mo mahal ka, ginagago ka na pala. Kinikilig ka sa kasinungalinga, sumasaya ka sa kasinungalingan pero sa bandang huli, iiyak ka sa katotohanan na isa lang pala laro ang lahat.

~