Chapter 3

Manwhore

---------------

Ilang linggo palang nagsisimula ang klase ay tambak na ang assignments ko. Minsan magkasabay kaming gumagawa ni Glen sa library ng university. Sometimes, ako lang mag isa or papatulong ako kay Dominic. That player is so busy with his thing. When I say thing, don't take it literally, alam niyo naman si Dominic.

Linggo naman ngaun kaya ala akong pasok. Plano kong pumunta ngaun kila Glen para magpaturo ng ilang subjects na hindi ko matutuhan. Hindi naman ako bobo. Siguro, hindi ko lang din talaga gusto.

Lately din hindi masyadong nagdidikit sa akin si Simon which is good. Nabawasan nga ng kaonti ang wrinkles ko sa noo. Busy na din kasi siya dahil mag ojt na siya, yung ang alam ko. I wonder what he's doing now? Matalino kasi si Simon. Naalala ko pa nga nung bata bata ako ay palagi akong nagpapagawa ng assignments sa kanya. Ngaun ko lang napagtanto na may mabuti naman din siyang nagawa sa akin.

Nevertheless, I still hate him!

"Where are you going?" Inayos ko ang pusod ng buhok ko at hinarap si Prim. Kunot noo siyang nakatingin sa akin.

"Glen's house." Tipid na sagot ko. Pumasok si Prim sa kwarto ko at prenteng naupo sa kama ko. Napatingin pa nga ako sa kanya dahil nakasout siya ng damit tuwing may contest sila sa Bulshoi.

"I thought you'll come with us? May laban ako sa Bulshoi.." may himig ng pagtatampo sa boses niya. Napahampas ako sa noo ko ng maalala ko iyon. I remember that I promised him.

Tumingin ako sa wall clock na nakasabit sa kwarto ko. It's 5 in the afternoon palang naman, ang alam ko kasi ay mamaya pang 8 magstart ang laban nila. I still have time to do my stuffs.

"It's too early, Prim. Makakasunod pa ako. I just need to finish my school stuffs." Ngumiti ako sa kanya to assure him that I will support him later. It's not that he needs my support, though. Madami kayang fans si Prim.

Ngumuso si Prim sa akin kaya napangiti ako. Hindi ko akalain na lalaki ng ganito kagwapo ang mga kapatid ko.

Lumabas siya sa kwarto ko dahil may praktis pa daw sila sa baba for the final move. I grabbed my back pack and other stuffs at sumunod na din lumabas. When I reached the sala ay nandito ang grupo niya na sobrang ingay na naman.

It didn't bothered me though. Sanay naman ako sa kanila. Mas na bother pa nga ako dahil kay Sage. Everytime kasi na nandito ang troupe ni Prim ay umaalis si Sage. I felt saddened for him. I know that he want to dance too, its just that. He's so mabait to gave Prim the dance floor.

Dumiretso ako sa kitchen para uminom muna ng tubig. Ang ingay sa labas.

"Do you know where's, Simon?" Napakunot ang noo ko kay Prim. Why is he asking me Simon? Mukha ba akong hanapan ng nawawalang demonyo?

Hindi ako nagsalita kaya umirap si Prim." Forget it!" Masungit na sabi niya at tsaka lumabas. Nagkibit balikat nalang ako.

Nang matapos ako sa kitchen ay lumabas na ako. Napahinto nga ako ng nadaan ako sa garden. Simon's here, dancing something like teaching them some routines. Wow! Napahinto ako saglit. I never thought Simon could dance like this! And honestly speaking, he's great. At bakit ngaun ko lang ito na noticed? Bawat galaw niya sa hiphop na kanta ay malalaglag ang panga mo. Damn it!

Panay ang tilian ng kasamang babae ni Prim sa gilid ng matapos si Simon sumayaw. I want to give him an applaus but I remained quiet. Baka magyabang na naman iyan kapag pinansin ko pa.

I was about to leave the house when Simon noticed me.

"Where are you going?" Husky ang boses niya na tila ba hinihingal pa. Umiwas ako ng tingin dahil sa malamig na mga mata niya.

"Sa bahay niyo. Papaturo sana ako ng assignments kay Glen." Sagot ko pero hindi pa din ako makatingin. Humalikipkip siya sa harap ko na tila ba hinuhuli ang mga mata ko.

"He's not there." Malamig na sabi niya. Napatingin ako bigla sa kanya. Para kasing nawala ang sigla niya bigla. Puno ng pawis ang noo niya habang nakasuot ng cap na pabaligtad.

"Nasan siya?" Takhang tanong ko. Hindi naman kasi gala si Glen. He's a home buddy person. Tsaka hindi siya mahilig bumarkada unlike Simon na kaibigan ang lahat.

"Don't know either." Mas lalong lumamig ang boses ni Simon. Yung tipong giginawin ka. "I can help you do the homeworks, though." Ngumisi siya kaya umirap ako. I know he can. Pero si Glen ang gusto kong kasama eh. Ngumuso ako, wala naman akong choice kundi pumayag. Bukod sa bukas na ito kailangan ay kailangan kong humabol sa Bulshoi.

Pumasok kami ni Simon sa room ko. Hindi naman din bago na pumapasok sila dito. My parents and brothers know them as well. Binuksan ko ulit ang aircon at inilapag ang gamit ko.

"Tignan mo nalang sa notes ko ang gagawin. I will fix myself for tonight. Can I?" Naiilang na sagot ko. I'm not used of him being slightly nice. Yung tipong wala kang ere na maramdaman sa kanya.

"Do your thing, love. I'll do mine too." Puno ng authoridad na sabi niya kaya napalunok ako. Hindi ko na siguro mapipigil siya na tawagin akong love. And hahayaan ko siya kahit ngaun lang. Tutal, mabait naman siya.

Inaayos ko ang sarili ko habang pinagmamasdan si Simon na ginagawa ang drafts ko sa subject ko na accounting. Hindi ko nga maiwasan mangiti. Mukha kasing nahihirapan siya kahit parang alam na alam naman niya ang ginagawa niya.

"Don't distract me, love. I'm having a hard time here." Malamig na sabi niya kahit nasa ginagawa niya nakatuon ang paningin niya. What did I do?

"Tapusin mo n-nalang yan." I'm stuttering while talking kaya napahalakhak siya ng bahagya. I instantly rolled my eyes. Simon's really weird at times.

Napasinghap ako at nawala ang atensyon ko kay Simon nang biglang tumunog ang cellphone ko. Malaki ang ngiti ko when I saw Glen's name.

(Glen..) hindi ko mapigilan ang saya sa tono ng boses ko. Naramdaman ko pa ngang bahagyang kumilos si Simon at tumikhim. Hindi ko nalang siya pinansin.

[Sorry, Mags. Inutusan ako ni mommy for some files ng LSU. Hindi tuloy kita nakasama ngaun. I really missed you.."] malambing na sabi niya. Ngumiti ako kahit hindi naman niya nakikita. Why so sweet Glen? He's making my face turns red.

(I missed you too.) Malambing na sagot ko. Alam kong pulang pula ang mukha ko lalo na ng tumawa si Glen sa kabilang linya.

Nawala ang atensyon ko kay Glen ng bigla nalang kumalabog ang pinto ng kwarto ko. Lumingon ako kay Simon pero ala na siya sa pwesto niya kanina. What's the hell?

[Call you later, Maggie. I just call to say I missed you.]

Nang maibaba ni Glen ang tawag ay para akong kiti kiti na nag-kikikilig dito. My heart is racing so fast na para bang hinahabol ng aso. Why is he sweet to me? I mean. Mahuhulog ako lalo sa kanya eh. I like him talaga! I'm wondering if he feels the same way. Coz' if he do, pwede na akong magpakamatay!

Nang matauhan ako sa pagpapantasya ko kay Glen ay nawala ang ngiti ko. I forgot my assignment! And of course, umalis bigla si Simon. Akala ko pa naman tutulungan niya ako.

Lumapit ako sa pwesto kung nasaan ang ginagawa niya kanina. I got astonished to see that he finished my homework correctly. Damn! That fast? Tama lahat ng nasa drafts ko. Bigla tuloy akong nahiya kay Simon. He's really so brainy.

Itinabi ko ang mga nagawa niya at pinagpatuloy ang gagawin ko. It's seven in the evening kaya pwede na siguro akong sumunod sa Bulshoi. I will thank him nalang mamaya. Alam ko naman na nasa Bulshoi din siya for Prim's troupe. Tsaka, lagalag naman talaga ang lalaki na yun.

Pagdating ko ng Bulshoi ay inasahan ko na ang ingay at dami ng tao. I parked my car near Simon's, Mustang. Told yah, he's here. Simon pa? He really loves the attention kaya.

Tumunog ang kotse ko hudyat na sarado na ito. I confidently walk thru the entrance. May mga nakatingin lang sa akin pero hindi ko binigyan pansin. I tried to call Sage na din pero hindi niya sinasagot ang tawag. I sighed. I envy Sage for his attitude. I mean, hindi siya madamot. Kahit alam kong gusto niya ay nagpaubaya siya kay Prim. Nonetheless, I love them both.

Pag pasok ko sa loob ay sumalubong ang ingay ng bar. Sa kabilang side kasi ay may parang ring kung saan ginaganap ang underground contest. Sa kabila naman ay meron nag popoker at beer pong. Sa gitna naman ay ang dance floor kung saan nakapalibot ang mga couch.

"Maggie.." napaatras ako ng sumalubong sa akin si Luther. He's the demon friend of Simon. No wonder why they became best of friends. Pareho silang peste eh.

"Wag nga ako, Luther!" I scolded him. Ngumisi lang sa akin si Luther."What did you do to him this time?" Nag- igting ang kanyang panga pero may ngisi pa din siya sa kanyang labi. Kumunot ang noo ko.

"Huh?what are you talking about?" Gulong gulong tanong ko. Tinakpan ko pa ang ilong ko ng bigla siyang nagsindi ng sigarilyo. He's like Simon, as in pareho sila sa lahat ng bagay. And they are both good looking. No wonder maraming napapaiyak itong si Luther. I just don't know Simon, hindi ko pa kasi siya nakita na may babae or girlfriend. I really have no idea about him when it comes to girls.

"You're fucking dense.." umiiling na sabi niya tsaka ako tinalikuran. Bigla aking nakaramdam ng iritasyon! Ano ba pinagsasabi niya?

Lumakad ako sa gilid ng mga couch dahil hinahanap ko si Prim, at Simon na din. Gusto ko lang magpasalamat sa kanya. Ugh! Sa dami ng tao ay wala akong makita ni isa sa kanila.

I decided to go to the comfort room para mag retouch. Masyado na akong na haggard sa dami ng tao sa labas. When I entered the comfort room I felt something strange. Medyo tahimik kasi pero may naririnig akong ungol sa bandang dulo ng cubicle.

Nagkibit balikat nalang ako. I looked at myself at the mirror ng bigla akong napalundag sa gulat dahil sa marahas na pagbukas ng isang cubicle. My jaw literally dropped when I saw Simon and a girl who knows the name na nag mamakeout! Ugh! Bakit hindi ako makagalaw? Ni hindi yata alam ng dalawa na ito na may tao dito sa loob.

Napasandal ang babae sa ding-ding while Simon's kissing her torridly. They're kissing each other hungrily. Nakapikit ang babae while Simon trying to open her damn dress. Tulala ako at hindi makagalaw. I can't believe I'm watching this!

Nang matanggal ni Simon ang brassiere ng babae, he hungrily suck the girls mountain. The girl arched her body like she's enjoying what Simon's doing. Bumalik ang halik ni Simon sa bibig ng babae, while carressing both of the girls peak.

"Oh--- fuck me now, Simon." The girl said pleading. Hindi ko alam kung bakit ako nakatayo dito. And I don't know why I felt sudden iritation.

Ngumisi si Simon. "Easy.. love." He started to unbuckling his belt kaya hindi ko mapigilan magsalita. Love? Uggh! Lalo akong nairita sa paraan tinawag niya yung babae.

"What the hell?" Singhal ko. Mabilis na napatingin sa akin silang dalawa. Kitang kita ko ang gulat sa mata ni Simon when he saw me. I don't care if I look stupid here. Naiinis ako!

"M-Maggie.." gulat na gulat na sabi niya tsaka mabilis na lumayo sa babaeng kasama niya. Isinuot niya ulit ang belt niya. Lalapit na sana siya sa akin ng umiling ako.

"You're so gross, Simon!" Iritableng sabi ko. Lalo akong nainis ng dahan dahan lumapit sa akin si Simon ng malaki ang ngisi.

"B-bakit ka nakangisi?" Halos mautal utal ako ng napasandig ako sa pader at ikulong niya ako sa kanyang mga bisig. Ang lapit lapit niya na halos magkapalitan na kami ng hininga.

"Does it bother you?" His eyes looks dangerous now, na para bang isang kalabit mo sa kanya ay mapapahamak ka. Halos tumindig ang balahibo ko sa sobrang husky ng boses niya. Nang matauhan ako ay mabilis ko siyang tinulak at tinignan ng masama. Ang kapal ng mukha!

"In your dreams! Manwhore!"mabilis akong lumabas ng cr to breathe properly. I feel that my cheeks are burning lalo na nang marinig ko ang malakas na halakhak niya.