Chapter 7 Fix Marriage

      Parang lumulutang ako sa alapaap.  I spent my vacation in our hacienda. Looking forward, na baka, makapunta si Ezekiel. Namumula ang pisngi ko sa tuwing maalala ang aming huling tagpo. He devirginize me by his damn finger! His one finger! Damn it! Bakit kung maalala ko iyon kinikilig ako? Nababaliw na yata ako.

   "Come on Cindy! Hindi ko iyon magagawa kung mag-isa ako!"

   Inirapan ako ni Cindy. Kasama ko siya sa bakasyon kong ito. Hindi ito ang first time na nagbakasyon kami together. Labas pasok kasi sa bansa ang magulang niya.

  "You know how aweful my voice is..."  umirap ulit ito sakin.

  "Second voice kalang naman. Ako ang kakanta at mag-gigitara kaya hindi naman mapapansin ang basag mong boses."

   "Ouch! Aray! Hindi naman meseket!" arte nito sa pagprangka ko sa kanya. Ngumisi ako at niyakap siya, naglalambing.

   "Sige na!" pilit ko.

   "Sige na! Kailan ba ako huminde? Just... Just dont hug me like that! Tumitindig ang balahibo ko!"

   "Arte mo naman! Ang bango ko kaya!"

    "Oo amoy baby cologne!" humalakhak siya. "Ang dami mong pera pero baby cologna pabango mo."

     "Excuse me? Mabango kaya at naligo ako sa expensive na gatas no!"

    Nag ayos kami papuntang Montenegro Tower. Kasama namin ni Cindy si papa. Papa is wearing an white polo and black touser, and black slack. His hair is neat as always.  Ngumisi ako at tinapos ang pagkulot sa aking buhok.

    "You look good tito Jerry!" puri ni Cindy kay papa.

    "Salamat iha." Si papa ay nasa hamba ng pinto at naghihintay.

   "I'm done!" masiglang sabi ko at inayos ang aking baby pink na dress.

   "My daughter is not my a baby anymore." parinig sakin ni papa habang pababa kami ng hagdan.

  "I told you pa, I'm not a baby anymore.."

  Sumakay kami sa aming SUV. Si papa ay kausap ang kung sino sa kanya cellphone habang kami ni Cindy ay nag uusap sa aking plano.

  "Nasa backseat ang gitara! And I'm nervous!"

   Ngumisi siya ng pagak sakin, "Ikaw pa talaga yung kakabahan ha? Ako kaya yung di prepare!"

   "Maganda ka naman ah," tiningnan ko siya. "Wa'g mo lang palakihin butas ng ilong mo pagkumanta ha?"

  Humagalpak ako sa tawa at sinabunutan niya ako.

"Ah ganon?Wag nalang kaya kitang tulungan no?"

  "I'm just joking!" pambawi ko.

  Napawi ang tawanan namin ng biglang magsalita si papa at humarap samin na nasa likod.

"Ezekiel’s birthday is intimite. Tayo tayo lang at ilang kakilala nila. Zeke's don't like parties.." Papa said. "And please, no more dramas Catalena."

    Halos masamid ako babala ni papa. Tahimik akong tumango at nagkatinginan kami ni Cindy.

    Kinakabahan ako habang papasok na kami. Napapatingin sa amin ang mga nadadaanan naming empleyado at binabati si papa.

  Two weeks na kami na hindi nagkikita ni Zeke. Last na yung sa sasakyan niya at di' ko na siya nakita pa. Hindi ko maiwasan ang hindi magtampo pero sino ako para magtampo? Si Zeke yung tipo na walang pakealam sa feelings mo kaya babalewalain ko nalang itong pagtatampo ko.

  My baby pink dress is tube type. It's revealing some of my tummies flesh, dahil nga fitted crop top ito na may pares na ternong fitted skirt na hanggang hita. I like this dress coz' I look like a prim teen ager. Bumagay sakin ang kulay ng baby pink! Hawak ko rin ang pouch ko na pink!

  When papa's open the gold door halos mapugto na ang hininga ko. Kinawit ko nalang ang kamay ko sa braso ni Cindy.

  Iilan lang ang narito sa loob. Smooth music from flutes filled my ears. I don't know why but I felt like...the people inside here is intimidating. The bachelors wearing their intimite look matching with clenching jaw. The stubbles in their jaw defined by the dimmed lights. The woman wearing their own styles and signatures dresses. Napagtanto ko na walang wala ang baby pink dress ko sa kanilang champain and black color dresses. Damn! Mukhang ako lang ang nagbigay kulay sa lugar na ito!

  Hindi ko matanggal ang tingin ko kay Zeke na katabi si Behati. Behati's perfect brows shot up. Naalala ko pa na narinig niya noon ang sinabi ko sa front desk!

   "Happy birthday Ezekiel.." bati ni papa at binigay ang dalang expensive wine.

   "Thanks tito." sabi nito.

   Ngumisi si Zeke at kinuha ang wine kay papa at inabot sa waiter. Nilagay iyon ng waiter sa mahabang mesa na nalalatagan ng gray na tela. Sa ibabaw nito ang naglalakihang regalo at iba pa.

  "You don't have a gift!" Cindy whispered.

"My song is my gift!" balik na bulong ko dito.

  Kibit balikat na umiwas si Cindy. Lalo lang akong kinabahan ng binati kami ng papa ni Zeke.

"Oh, your pretty daughter is here Jerry.."

  "Yeah, makulit e. She's with her friend."

  Ngumiti ako at tiningnan si Ezekiel Kunot noo niya akong tinignan. Papaupo kami nang bigla silang nagpaalam ni Behati. Parang nahulog ang puso ko dahil sa pag iignora nito sakin.

"See? He's so snob and arrogant!!" Cindy hissed.

Umiling ako at kinuha ang cellphone ko sa pouch ng may nagtext.

"All done ma'am." text ng tauhan ni papa na kasabwat ko. Syempre, nadala ko sa paglalambing para sa plano kong ito.

  Nilibot ko ang tingin nang ilapag ang pagkain sa harapan namin. Naabutan kong nakatingin sakin ng kuya ni Ezekiel. The dark in his eyes remind me of his younger brother. Nang ilipat ko ang tingin sa kaharap niya, natanto kong si Savier Montenegro iyon,their long lost cousin. Of course alam ko ang kwento, dakilang stalker kaya ako ni Zeke.

   Nasa malalim ako na pag iisip ng may umupo sa harapan namin ni papa, sa gilid ko ay si Cindy. Zeke sat down lazily. Gumalaw ang panga nito at sumimsim sa kung anumang alak na nasa harapan niya. His eyes never leave mine. Kahit na uminom ito sa alak ay tinititigan parin ako nito.

  Umayos ako ng upo at pekeng umubo. At hindi na niya sinama si Behati! Pinauwi niya yata?!

  "Lets go?" bulong ko kay Cindy. Inisang kain nito ang cake at tumango. Humabol pa ito sa tubig bago kami nagpaalam.

"Pa, comfort room lang kami." paalam ko kay papa. Tumigil ang tingin nito at huminga siya ng malalim. He put his cellphone inside his pocket.

"Balik agad." seryosong sabi nito. Nag excuse kami ni Cindy sa mga tao na nasa mesa. Hindi ko na tinapunan ng tingin si Zeke. Pagkalabas , kinuha ko ang cellphone ko at tinext siya.

  "I have a surprise. Sa fountain sa likod." text ko dito.

"Oh my god! I'm nervous!" I chanted. Habang si Cindy ay ngumiwi.

"Ano nalang ako?" pasaring nito sakin. Nagpapalatak pa ito sakin.

  Ngumisi ako dahil sa perfect na paggawa ng tauhan ni papa sa foutain area. Nilagyan nila ng mini stage, microphone at uupuan ko sa gitna. Nagbigay ilaw rin ang candle and fairy lights. It looks romantic. Sa likod ng ministage ay ang banner na pinagawa ko na "Happy 24th birthday Ezekiel My loves!"

   Nang tignan ko ang cellphone ko ay hindi siya nagreply. Huminga ako ng malalim.

  "Lets start!" sabi ko ng ilang minuto ang nagdaan pero wala parin siya.

  "Anong lets start? Sino kakantahan mo dito? Ako?" natatawa si Cindy pero ng nakita nangingilid ang luha ko ay tinikom nito ang bibig.

  "Hay! Ang daming hangal sa pag ibig! Wag ka nang umiyak diyan! Sasabayan kita sa kahung hangan mo!"

   Nabigyan ko na ng tip ang mga tauhan. I grabbed the guitar and positioned myself on the stage. Sa unang strum ko ng gitara ay humampas na ang lamig ng gabi. I close my eyes and wish....

  "I can be tough, 

   I can be strong,

   But with you, is not like that all.."

   Nagsecond voice sakin si Cindy at umubo pa.

   "There's a girl that's give a shit,

   Behind this wall, You just walk through it.."

   Nang nagmulat ang aking mata ay kumirot ang puso ko dahil walang Ezekiel na nakita. May ilan na napapahinto at napapatingin at nakikiusyo sa kabaliwan ko.

   I close my eyes and wish again...

   "And I remember all those crazy things you said,

   You left then running through my head,

   You're always there, you're everywhere,

  But right now I wish you were here.."

   I opened my eyes. Halos mapahinto ako sa aking kanta nang makita mismo sa aking harapan si Ezekiel. Unti unting sumilay ang ngiti sa aking labi. Nakahalukipkip ito, not minding the people around us watching. His deep sea eyes never leave mine.

    "All those crazy things we did,

    Didn't think about it just went with it

    You're always there,you're everywhere,

    But right now I wish you were here,"

   How awkward, dahil buong ngiti ko siyang kinakantahan habang siya ay seryoso lamang akong tinitignan. Gusto kong, makita niya sakin ang mga katangian ng babaeng hindi niya pa nakikita sa iba. Na ako lang makakagawa at hindi kaya ng iba.

   "Damn, Damn, Damn,

   What I'd do to have you

   Here, here ,here,

   I wish you were here,"

   "Damn, Damn ,damn"

   Tumayming rin sa wakas ang pagsegunda ni Cindy sa aking boses.

   "What I'd do to have you

   Near,near,near,

   I wish you were here..."

   Buong lakas akong tumayo at unti unting nilapitan si Ezekiel.

   "I love the way you are,

   It's who I am, Don't have to try hard,

    We always say, Say like it is

    And the truth is that I really miss.."

    "And I remember all those crazy things you said,

   You left then running through my head,

   You're always there, you're everywhere,

  But right now I wish you were here.."

"All those crazy things we did,

    Didn't think about it just went with it

    You're always there,you're everywhere,

    But right now I wish you were here,"

    Hinawakan ko ang suit nito, nakatingala ako sa kanya habang siya ay supladong nakayuko para sakin.

   "Damn, Damn, Damn,

   What I'd do to have you

   Here, here ,here,

   I wish you were here,"

   Sa kabila ng pagsusuplado niya, ngumiti ako,

   "Damn, damn, damn,

      "What I'd do to have you

   Near,near,near,

   I wish you were here...".

  Huminto ako sa pagkanta at matamis siyang tiningala.

   "Happy birthday !" bati ko dito. Hindi siya nagsalita. Nakatingin lang siya sakin. Lumakbay ang kanyang mata sa aking kabuuan.

  "What are you doing to me?" he whispered. Ngumisi ako lalo.

  Pinilig niya ang ulo at hinawakan ako sa kamay.

   "Lets get inside.." malamig na sabi nito.

  "Pero-"

  Napawi ang mga sasabihin ko nang makita ang mga tao sa malapitan. Papa is watching us intently! Beside him is Ezekiel's dad! Narito rin si Savier na ngumingisi at sumipol nang bumaba ang tingin sa kamay ni Zeke na nasa baywang ko na.

  "Fix marriage is not bad, Am I right Jerry?" Sabi ni Don Juanito. Nakita kong napakurap kurap si papa, hindi alam ang sasabihin.

  "M-my daughter's too young."

  "That's right, so Zeke will probably think right that time."

  Kinabahan ako sa usapan nila papa. Patungo kami sa loob ng reception hall kanina. Kinabahan ako lalo dahil sa pagtatahimik ni Zeke.

"What do you think son?" His papa asked.

Nagkatitigan si papa at Ezekiel ng huminto kami saglit dahil sa tanong na iyon.

Madilim akong tinignan ni Zeke.

"That's fine with me,"

Narinig kong nabilaukan ng kung ano si Cindy at si papa. Hindi ko alam kung sa laway ba nila o ano. Me too, halos hindi ako makapaniwala!